Dawny Ostrowiec || Otwarcie muzeum

W dniu 3 grudnia 1966 roku rozpoczęło działalność Muzeum Regionalne w Ostrowcu Świętokrzyskim. Było to znaczące wydarzenie kulturalne wpisujące się w obchody Tysiąclecia Państwa Polskiego, a przede wszystkim zakończenie wieloletniego i trudnego procesu tworzenia muzeum w Ostrowcu.

Pierwsze próby jego utworzenia podjął Stanisław Jeżewski. Gdy w 1954 r. otwarto Zakładowy Dom Kultury Huty, złożył propozycję przeznaczenia dwóch sal na utworzenie izby muzealnej. Pomysł nie przekonał jednak władz. W tej sytuacji Jeżewski, skupiając wokół siebie grono miłośników historii w osobach: Tadeusza Rekwirowicza, Wacława Domańskiego, Henryka Łazarczyka i Edmunda Gintera, zaproponował utworzenie izby regionalnej w lokalu Oddziału PTTK. Pomimo akceptacji projektu, nie zrealizowano go ze względu na nieodpowiednie warunki lokalowe. Ostatecznie, po wielu kolejnych próbach i koncepcjach pozyskania odpowiedniego miejsca, „wybawieniem” okazała się propozycja dyrektora Huty inż. Tadeusz Chrzanowskiego. Zaoferował on nieodpłatne przekazanie opuszczonego i zdewastowanego pałacu będącego niegdyś własnością rodziny Wielopolskich. Jego lokalizacja na obrzeżach miasta wydawała się być wówczas problematyczna, jednak argumentem przeważającym była zabytkowa wartość budynku. Ostatecznie, na  mocy porozumienia pomiędzy Zjednoczeniem Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach a Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Ostrowcu, w lipcu 1963 r. nieruchomość została przekazana na cele muzealne.

Prace remontowe rozpoczęły się w tym samym roku i trwały do lata 1965 r. Od samego początku w proces tworzenia muzeum w Pałacu Wielopolskich włączył się Wojciech Kotasiak, pierwszy i długoletni dyrektor placówki. Niemal na samym końcu prac modernizacyjnych doszło do niespodziewanego wydarzenia, które opóźniło otwarcie Muzeum. 27 lipca wylew rzeki Modły pozbawił mieszkań 16 rodzin, które w trybie awaryjnym zakwaterowano w salach pałacu. Proces ich przenoszenia do nowych mieszkań trwał do lutego 1966 roku, po czym wnętrza trzeba było remontować od nowa. Prace zakończono ostatecznie pod koniec 1966 roku, a uroczyste otwarcie nastąpiło 3 grudnia, kiedy to symboliczną wstęgę przeciął ówczesny wiceminister kultury i sztuki Zygmunt Garstecki.