Przypadająca w tym roku 160. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego jest doskonałą okazją, aby zaprezentować zabytek oddający atmosferę tamtych czasów. W kolekcji Działu Sztuki i Rzemiosła Artystycznego znajduje się obraz „Portret nieznanej kobiety” w stroju żałoby narodowej – zjawiska społecznego, które narodziło się po serii krwawych pacyfikacji manifestacji patriotycznych w 1861 roku.

Dzieło datowane jest na lata 1861-1863. Nieznany malarz pokazał na nim piękną, młodą kobietę ubraną w czarną, długą suknię na krynolinie. Kobieta, zwrócona w prawą stronę, ma ciemne włosy z przedziałkiem po środku, gładko zaczesane za ucho w niski kok, z ozdobą powyżej prawego ucha. Suknia wykończona jest małym, białym kołnierzykiem, przy którym widnieje okrągła broszka, a poniżej kołnierzyka widzimy zegarek z dewizką. Rękawy sukni wykończone są białym mankietem. Na obu dłoniach kobiety widoczna jest skromna biżuteria – na lewej dłoni obrączka z czarnym elementem, na prawej, na palcu wskazującym, pierścionek w kształcie krzyżyka. W kolorystyce obrazu przeważa tonacja szarości, zieleni, czerni i ugrów. Ciepłym akcentem kolorystycznym kompozycji jest bogato rzeźbione krzesło, o które spiera się lewą ręką kobieta.