Zabytkowy park przypałacowy w Częstocicach, jak cały obiekt, objęty jest ochroną konserwatorską. Podstawowym materiałem Parku jest jego roślinność, czyli żywe organizmy zmieniające się w czasie i będące siedliskiem innych organizmów z różnych grup systematycznych: m. in. mchów, owadów, pajęczaków, ptaków i ssaków. W tym znaczeniu przyroda ożywiona – również zwierzęta – są częścią parkowego założenia i elementem krajobrazu. Elementem niezwykłym, bo żywym, zmieniającym się, przemieszczającym poziomo i pionowo, w czasie i przestrzeni. Co doskonale można sobie uświadomić odwiedzając drzewostan parkowy we wszystkich porach roku, ale i o różnych porach dnia i nocy.
Dziś w Parku w Częstocicach rośnie 301 drzew z 30 gatunków. Są tu m. in. daglezje, sosny czarne, jodły kalifornijskie, cisy, jawory, dęby i wiązy. Wiele z tych drzew osiąga znaczne rozmiary i liczy sobie 200 i więcej lat. Warstwa runa i podszytu jest obecnie znacznie zubożała. Drzewostan parkowy swoją strukturą przypomina starodrzew grądowy lub dąbrowę świetlistą. Drzewa parkowe są domem kilkudziesięciu gatunków ptaków, w tym rzadkiego, chronionego prawem polskim i Unii Europejskiej dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus oraz wpisanej na Czerwoną Listę Ptaków Polskich coraz rzadziej stwierdzana muchołówka żałobna Ficedula hypoleuca. Żyje tu też para puszczyków zwyczajnych Strix aluco, a w kawki Corvus monedula zakładają tu gniazda w swoim naturalnym siedlisku, czyli dziuplach starych drzew. Dziuple zasiedlane są też przez nietoperze.